ذرات میکروپلاستیک در جنین انسان

ذرات میکروپلاستیک در جنین انسان: انسان قرن 21، در جهانی پوشیده از گرد‌و‌غبار ضایعات پتروشیمی به دنیا می‌آید. ارتباط شخصی ما با قطعات میکروسکوپی پلاستیک ممکن است به رحم نیز کشیده شده باشد و اخیرا آثاری از این مواد در جفت جنین انسان پیدا شده است.

جفت‌های جمع‌آوری‌شده در محیطی عاری از پلاستیک از ۶ مادر مورد آزمایش قرار گرفتند و ۱۲ قطعه پلاستیک رنگی که اندازه‌ی آن‌ها ۵ تا ۱۰ میکرومتر بود، پیدا شد؛ تمامی این موارد فقط مربوط به چهار جفت بود. درحالی‌که چهار قطعه در بافت‌های سمت مادری جفت پیدا شد، پنج قطعه نزدیک‌تر به جنین در حال ‌رشد پیدا شد. سه مورد آخر در غشای نازکی پیدا شدند که دیواره‌ای در اطراف مایع آمنیوتیک تشکیل می‌دهد.

با توجه به اندازه‌ی قطعات پلاستیکی یافت‌شده، به‌ نظر می‌رسد ذرات زیادی وجود نداشته باشد. اما باید به خاطر داشته باشیم که مقدار بافتی که برای تجزیه‌و‌تحلیل برداشته شد، تنها درصد کمی از کل ارگان را شامل می‌شد؛ بنابراین به‌طورکلی قطعات میکروپلاستیک بسیار بیشتری وجود دارد.

جفت تجمع پیچیده‌ای از بافت‌ها است که طی میلیون‌ها سال تکامل به‌منظور جدا کردن حیات در حال شکل‌گیری در مهم‌ترین مراحل رشد، شکل گرفته است. عملکرد جفت شامل فیلتر کردن پاتوژن‌ها و دیگر مواد بالقوه خطرناک از جریان خون مادر و در عین حال فراهم کردن امکان عبور مواد مغذی مختلف، آنتی‌بادی‌ها و اکسیژن می‌شود. جفت که فراتر از دیواره محافظی از جنس گوشت است، شامل سیستم‌های سلولی متنوع و پویایی می‌شود که به‌وسیله‌ی توازن ظریف هورمون‌ها و واکنش‌های بیوشیمیایی دقیق کنترل می‌شود.

اینکه آیا این ذرات پلاستیکی سلامت کودک متولدنشده را در معرض خطر قرار می‌دهد یا نه، هنوز مشخص نیست. قبل از اینکه در مورد این ارتباط به نتیجه‌گیری قطعی برسیم، پژوهش‌های بیشتری باید انجام شود. اما از آنجا که می‌دانیم بسیاری از افزودنی‌های پلاستیکی مانند بیسفنول‌ای – که ﻣﺨﺘﻞ‌ﮐﻨﻨﺪه ﺳﯿﺴﺘﻢ اﻧﺪوﮐﺮﯾﻦ است – در عملکردهای بدن اختلال ایجاد می‌کنند، حضور آن‌ها در چنین قسمت حساسی از بدن انسان بسیار نگران‌کننده است. پژوهشگران در گزارش خود می‌نویسند:

به علت نقش حیاتی جفت در حمایت از رشد جنین و نیز عمل به‌عنوان رابطی با محیط خارجی، حضور ذرات پلاستیکی بالقوه مضر موضوع نگران‌کننده‌ای است. مطالعات بیشتری باید انجام شود تا مشخص شود که آیا وجود میکروپلاستیک‌ها ممکن است موجب آغاز پاسخ‌های ایمنی شود یا با انتشار آلاینده‌های سمی به جنین آسیب برساند.

منبع خبر: زومیت

سایت آیسل

Author: user1

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *